بنام خدا
شیعه بی صاحب نیست. شیعه آقا و مولا دارد. روزی که پیامبر خاتم دست علی (ع) را بالا برد و به همه اعلام کرد من کنت مولاه فهذا علی مولا راه شیعه معلوم شد. در غیاب پیامبر و پس از وفات پیامبر مولا و امیر مومنان علی ابن ابیطالب است. محبان واقعی علی دل و جان خود را به او سپرده و شیعه یعنی پیرو علی (ع) شدند.
شیعه یعنی پیرو ، یعنی کسی که کلام ، دستور و روش علی و سپس فرزندان او چراغ راه و روشن کننده مسیر زندگی و رفتار و منش اوست . چون شیعه است. البته بودند کسانی هم که ادعای شیعه بودن را داشتند و در عمل خصوصا در لحظات سخت علی و فرزندان علی را تنها گذاشتند بودند کوفیانی که ادعای شیعه بودن را داشتند ولی وقت عمل که شد سر از اردوگاه عمر سعد و سپاهیان یزید در آوردند.
شیعه بی صاحب نیست که رفتارهای خودسرانه را به اسم ارادت به اهل بیت توجیه کند و بخورد دیگران هم بدهد.
رفتار و عمل شیعه اهل بیت بایستی کاملا سنجیده باشد. خودسرانه و هیجانی رفتار کردن جایگاهی در فرهنگ و منش شیعه ندارد.
در روزگاری زندگی می کنیم که امام زمان ما غایب است. چون ما شیعه هستیم پس باید امامان خودمان ، احادیث آنها و خطبه ها و نامه های بجا مانده از امامان معصوم را بدقت مطالعه کنیم. چون قرار نیست رفتارهای اختراعی و عجیب و غریب را انجام بدهیم و به اسم ارادت به امام معصوم کارمان را توجیه کنیم.
اگر قرار است ارادت داشته باشیم آیا نباید خود را موظف کنیم این عزیزان را درست بشناسیم و آگاهانه ابراز ارادت نماییم. اگر ندانیم به چه کسی ارادت داریم . فقط نام امامان معصوم از جمله سیدالشهداء علیه السلام را بزبان بیاوریم و اگر این عزیران را نشناسیم . آیا نباید از خودمان بپرسیم این دیگر چه جور ارات ورزیدن است. ارادت ورزیدن اگر آگاهانه نباشد آیا اسمش غیر از جاهلانه و نسجیده است.
نتیجه اش میشود برخی رفتارهای ناهنجار که هیچ شباهتی به فرهنگ و منش رفتاری اهل بیت علیم السلام ندارد در جاهایی باب می شود. نمونه هایش متاسفانه در گوشه وکنار جامعه دیده میشود.
آیا درست است رفتارهای خودسرانه را به بهانه ارادت داشتن نادیده بگیریم. آیا این رفتارها و این توجیه ها به وجهه و شهرت شیعیان لطمه نمی زند.
بهتر نیست بجای اتلاف وقت خود با رفتارهای شبهه انگیز وقت خودمان را به مطالعه احادیث معتبر و نامه ها و خطبه های امامان معصوم صرف کنیم. آیا نباید در غیاب معصوم ارتباط خود را مراجع عالیقدر شیعه و رهبری قوی تر کنیم و از آنها که بهتر از ما احادیث معصومین و احکام الهی را می دانند تبعیت کنیم.
شیعه بی صاحب نیست ، خودسر هم نیست ، کارهای عجیب غریب بدون مجوز شرعی هم بنام دین انجام نمی دهد.
متاسفانه دیده میشود یکی خود را سگ اهل بیت می خواند دیگر خود را مجنون می خواند یکی دیگر رفتارهای عجیب غریب دیگری انجام می دهد متاسفانه ربطش میدهندبه ارادت . کسی که ارادت دارد رفتارهای خوشایند خود را بساطش را جمع می کند از مولایش و در غیبت مولایش از نزدیک ترین و آگاه ترین افراد به مولایش در جامعه سوال می کند که من چطور رفتار کنم که خوشایند مولایم باشد.
حضرت عبدالعظیم حسنی با آن همه عظمت می رفت خدمت امام زمان خودش باورهای خود را توضیح می داد و خواهش می کرد اگر اشکالی در من هست به من بگویید.
شیعه بی صاحب نیست. شیعه یعنی پیرو و رهرو مولایش. شیعه اهل دکان شخصی و اهل بساط عجیب غریب و شبهه دار راه انداختن نیست .
مولایمان نه نیاز به سگ دارند و نه نیاز به مجنون به شیعه عاقل و پیرو خالص و حرف شنو نیاز دارد که درد جامعه را بفهمد و دلسوز باشد .متعهدانه رفتار کند.
بقول معصوم شیعیان باید زینت امامان خود باشند نه ………
سیدالشهدا خودش را، فرزندانش را و اصحاب با وفایش را فدای اسلام کرد . فدای دین جدش کرد.
ما عاشقان سیدالشهدا اول کاری که میتوانیم بکنیم این است که از سلیقه ها و خواسته های دل خودمان بگذریم از بزرگان خودمان بپرسیم چگونه رفتار کنیم که با سنت پیامبر و اهل بیت پیامبر سازگار باشد.
اگر شیعه هستیم معنایش این است که پیرو هستم و کسی که قرار از مولای خود پیروی کند سلیقه های شخصی خود را فراموش می کند و سعی می کند ببیند چه رفتارهایی با رهنمودهای مولایش مناسب است. سعی می کند مولایش را هرچه دقیقتر بشناسد. باید از تصورات خود گذشت و تشنه شناختن مولایمان بشویم و ان شاءالله جویند یابنده هم خواهد بود.
والسلام علی من تبع الهدی
