به نام خداوند رحمتگر مهربان
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
|
واى بر هر بدگوى عيب جو (1)
|
|
وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ ﴿1﴾
|
كه مالى گرد آورد و برشمردش (2)
|
|
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿2﴾
|
پندارد كه مالش او را جاويد كرده (3)
|
|
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿3﴾
|
ولى نه قطعا در آتش خردكننده فرو افكنده خواهد شد (4)
|
|
كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿4﴾
|
و تو چه دانى كه آن آتش خردكننده چيست (5)
|
|
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿5﴾
|
آتش افروخته خدا[يى] است (6)
|
|
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿6﴾
|
[آتشى] كه به دلها مىرسد (7)
|
|
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿7﴾
|
و [آتشى كه] در ستونهايى دراز آنان را در ميان فرامىگيرد (8)
|
|
إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ ﴿8﴾
|
در ستونهاي كشيده و طولاني! (9)
|
|
فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ ﴿9﴾
|