به نام خداوند رحمتگر مهربان
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
|
نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى (1)
|
|
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿1﴾
|
همان كه آفريد و منظم ساخت (2)
|
|
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى ﴿2﴾
|
و او که تقدیر كرد و هدایت نمود (3)
|
|
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى ﴿3﴾
|
و آنكه سبزه زار ها را بوجود آورد (4)
|
|
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿4﴾
|
و پس [از چندى] آن را به خاشاكى تيره رنگ تبدیل گردانيد (5)
|
|
فَجَعَلَهُ غُثَاء أَحْوَى ﴿5﴾
|
ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند تا فراموش نكنى (6)
|
|
سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى ﴿6﴾
|
جز آنچه خدا خواهد كه او آشكار و آنچه كه نهان است را مىداند (7)
|
|
إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى ﴿7﴾
|
و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مىگردانيم (8)
|
|
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى ﴿8﴾
|
پس پند ده اگر پند سود بخشید (9)
|
|
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى ﴿9﴾
|
آن كس كه خاشع است بزودى عبرت می گيرد (10)
|
|
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَى ﴿10﴾
|
و اهل شقاوت از آن دور می گزیند (11)
|
|
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿11﴾
|
همان كس كه در آتشى بزرگ در آيد (12)
|
|
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى ﴿12﴾
|
آنگاه نه در آن مىميرد و نه زندگانى مىيابد (13)
|
|
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى ﴿13﴾
|
رستگار می شود آن كس كه خود را پاك می گرداند (14)
|
|
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى ﴿14﴾
|
و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد (15)
|
|
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿15﴾
|
ليكن [شما] زندگى دنيا را بر مىگزينيد (16)
|
|
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿16﴾
|
با آنكه [جهان] آخرت نيكوتر و پايدارتر است (17)
|
|
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى ﴿17﴾
|
قطعا در کتابهای (آسمانی) گذشته اين [معنى] هست (18)
|
|
إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى ﴿18﴾
|
کتاب هاى ابراهيم و موسى (19)
|
|
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى ﴿19﴾
|