Tag: سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند

به خورشید سوگند و تابندگی اش

 

 

images (5)

                                                                                       سوره الشمس
   

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

سوگند به خورشيد و تابندگى ‏اش (1)

 

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿1﴾

سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود (2)

 

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿2﴾

سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند (3)

 

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿3﴾

سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد (4)

 

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿4﴾

سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت (5)

 

وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا ﴿5﴾

سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد (6)

 

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿6﴾

سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد (7)

 

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿7﴾

سپس پليدكارى و پرهيزگارى‏اش را به آن الهام كرد (8)

 

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿8﴾

كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد (9)

 

قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا ﴿9﴾

و هر كه آلوده ‏اش ساخت قطعا بازنده شد (10)

 

وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ﴿10﴾

[قوم] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند (11)

 

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿11﴾

آنگاه كه شقى ‏ترينشان بر[پا] خاست (12)

 

إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿12﴾

پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار ماده ‏شتر خدا و [نوبت] آب‏خوردنش را [رعایت کنید] (13)

 

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا ﴿13﴾

و[لى] تکذبیش کردند و آن [ماده ‏شتر] را پى كردند و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد (14)

 

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿14﴾

و از پيامد كار خويش بيمى به خود راه نداد (15)

 

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿15﴾